مقایسۀ کاربرد پیش و پس از برداشت اسید سالیسیلیک در روند پیری گل لیلیوم عید پاک رقم tresor

ازآنجایی‌که کیفیت و طول عمر گل­های شاخه‌بریده به میزان زیادی تحت تأثیر عامل‌های پیش و پس از برداشت قرار می­گیرد، لذا تلاش­های بسیاری برای افزایش کیفیت و عمر ماندگاری آن‌ها با استفاده از روش­ها و ترکیب‌های مختلف صورت گرفته است. در این پژوهش، آزمایشی در قالب فاکتوریل بر پایۀ طرح کامل تصادفی برای بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک در مرحلۀ پیش و پس از برداشت با سه تکرار بر عمر ماندگاری لیلیوم انجام شد. غلظت­های 0، 50، 100 و 200 میکرومولار اسید سالیسیلیک روی بوته­های گل محلول­پاشی شد و پس از برداشت، گل­های شاخه‌بریده در محلول­هایی با همان غلظت­ها قرار گرفتند. نتایج، نشان‌دهندۀ تأثیر مثبت اسید سالیسیلیک بر افزایش شمار غنچه و نیز تأخیر در کاهش فعالیت آنزیم­های پاداکسنده (آنتی‌اکسیدان) بود و روند کاهش نسبت به شاهد با سرعت کمتری به‌پیش رفت. تیمار اسید سالیسیلیک تأثیر معنی­داری در میزان پروتئین­های کل در پنج مرحلۀ رشد و نموی نداشت و میزان پراکسید هیدروژن نیز در گلبرگ­ها یک‌روند افزایشی همراه با یک آهنگ ثابت داشت که نسبت به شاهد کمتر بود. کاربرد پیش و پس از برداشت اسید سالیسیلیک در غلظت­های 50 و 100 میکرومولار با افزایش ظرفیت پاداکسندگی یاخته­ها و همچنین به‌وسیلۀ تنظیم توازن آب در گیاه، سبب افزایش عمر ماندگاری گل­های شاخه‌بریدۀ لیلیوم نسبت به شاهد شد. با توجه به گسترش استفاده از ترکیب‌های شیمیایی زیانبار در محلول نگهداری گل­های شاخه‌بریده، ترکیب مورد بررسی قابلیت زیادی برای استفاده در گلخانه­های پرورش و تولید سوسن عید پاک، گل‌فروشی‌ها و خانه دارد.